zondag 10 juni 2012

Zaterdag 9 juni (chasedag) – van Selby, SD naar Grand Forks, ND (469 miles / 750 km)

Howdy! Vandaag een uur eerder op, want de lange weg naar noord North Dakota staat op het programma. Naast deze rit, kan het ook een interessante chasedag worden, want het door de SPC al dagenlang aangekondigde ‘Risk Area’ voor noordoost North Dakota staat nog steeds, al is hij inmiddels ge-‘downgraded’ van ‘Moderate’ naar ‘Slight’. De beste papieren zijn overigens net over de grens in Canada (Manitoba) weggelegd, maar Cloud9 gaan niet de ‘Country border’ over vanwege gedoe (vooral oponthoud) met paspoorten e.d. De CAPE-waarden voor het gebied zijn rond de 2500, dus goed en de ‘Wind sheer (windschering: lokale verandering in windrichting die voor rotatie in de bui kunnen zorgen) is uitstekend te noemen door de ‘Backing winds’ en de straalstroom boven het chasegebied. De sterke CAP (temperatuursinversielaag die voorkomt dat Cumulus Congestus kan doorontwikkelen naar buienstadium) vormt wel een barriere voor het chasesucces van vandaag. Naar verwachting gaat het breken ervan later in de middag of zelfs pas in de vroege avonduren plaatsvinden. Al met al ziet het er zeker niet slecht uit.
Om een uur of 12:00 uur rijden we het even heuvelige North Dakota binnen op de kaarsrechte I83 verder omhoog langs Strasburg. Dan rechtsaf (oostelijk) over de I94 naar Jamestown. Vervolgens weer noord over de 281 richting 'Devils Lake'. Behalve enkele (ook Canadese) chasers, verschijnt er op radar nog helemaal niets aan cellen, maar het is nog erg vroeg hiervoor. Er komt een SPC-update binnen en voor vandaag blijft er een 2% tornadokans over. Maar voor morgen (de ‘two-day-outlook’), staat noordelijk Minnesota dik in het rood aangeduid met een aanzienlijke kans. Maar alles kan ook weer negatief veranderen.

In Carrington, ND stoppen we, na een rit 150 miles, voor een tankstationsnack en dan weer verder. Door naar het noorden en onder een mooi ‘Cu-field’ (Cumulusveld) langs het grote meer ‘Devils Lake Basin’ belt Charles alvast de hotelreservering voor vanavond door in Grand Forks, ND, op de grens met Minnesota. We hebben de keuze uit de Come On Inn en de Settle Inn ?, maar het wordt Ramada Inn. Het is inmiddels al 16:00 uur en we rijden door een gebied met veel hoog gras, bomen, en water met rietvelden; soort van Flevopolder. We strijken om 16:00 uur neer bij een Cenex benzinestation  in Cando, ND en ‘the waiting game begins’.  Op radar zien we nog niets interessants, behalve dat er nu een 5% tornadokans is uitgegeven en steeds meer chasers in hetzelfde gebied komen bivakkeren. Net over de Canadese grens is er een onvervalste ‘Tornado watch’ van kracht, waar wij dus weinig aan hebben. TVN-chaser Reed Timmer met zijn Dominator I of II zit daar al een paar uur overigens. Het dauwpunt is met 10 graden F gestegen, wat gunstig is. Het Canadese echtpaar Ed en Doreen Verkaik (bekend van veel tornado- en skydive-boeken), een paar universiteitsbussen en veel anders chasers komen ook afwachten.

Om 18:30 zijn er enkele flinke opbollende Cumuli in het noordwesten te zien en Charles geeft een ‘5 minute warning’. Om 18:35 uur rijden we richting noordoosten en we komen op minder dan 20 mile van de Canadese grens. Een beginnende cel kunnen we niet meer bijhouden en deze loopt de grens over, dus wordt een meer zuidelijke cel ons nieuwe doel. We proberen hem te onderscheppen, voordat hij de Canadese grens overschiet. Dat lukt, maar de bui heeft een erg hoge basis en meer dan een 20-tal ontladingen (vooral ‘incloud’) en 2 cm hagel produceert hij niet. Bovendien is de basis zonder enige rotatie en een ‘Wall cloud’komt er zeker niet van. Op radar ziet hij erg er actief uit, maar visueel noemt George hem ‘Convective Ramnent And Precipitation’, ofwel ‘CRAP’! ? Als we op nog geen 10 mile van de Canadese grens zijn, laten we de bui voor wat hij is en concentreren we ons op een meer zuidelijke cel. Het is inmiddels al 21:00 uur geworden als we die langs ons heen laten drijven, maar meer dan een regengordijn met af en toe een ontlading zit er helaas niet in. Wel zien we onder de bui door een mooie zonsondergang en tijdens een fotostop maken we een serie. Omdat de op de hoge 48 graden noorderbreedte zitten, gaat de zon vrijwel om dezelfde tijd onder als in Nederland.

Om 21:45 uur is het gebeurd; we gaan naar Grand Forks, ND, aan de grens met Minnesota, om te eten in ‘Roadhouse Cafe’ en in te checken in de tegenoverliggende, luxere Ramada Inn. Helaas is vandaag eigenlijk uitgelopen op een zogenaamde ‘Bust’.  Een teleurstelling. dus. Maar voor het zelfde geld is de buiontwikkeling totaal anders en zien we wel een tornado. De SPC-verwachtingen geven nooit garanties en niets is zo grillig en onvoorspelbaar als het weer, ook hier. De chasers die wel naar Canada reden hebben ook niets spectaculair gezien, want de bui daar stierf een nog snellere dood. That’s life en jenever can tell. We checken en blogselecteren op onze laptops nog snel even de foto-oogst van vandaag en draaien het licht en de airco om 00:00 uur uit. Morgen ziet het er weer iets beter uit in Minnesota. Nieuwe chasedag, nieuwe (tornado?)kansen. Welterusten!
Het risicogebied ligt vandaag tegen Canada aan!

De briefing van George naast zijn 'homeland flag'.

North Dakota heft veel meertjes.

Het een reis- en chasedag; met de nadruk op reisdag.

Afgestorven bomen in Devils Lake Basin.

Oja, 'State sign' nummer 7 nog even erbij...

De 'viewers' even foppen.

Recht zo die gaat en niet teveel bumperkleven!

Carrington, ND heeft zeker een opvallende watermolen.

Dit dorpje is de plaats voor onze 'waiting game'.

Landgenoten Eric en George met Ed en Doreen Verkaik.

Eerste torens in het zuidwesten...

Meer dan een mooi regengordijn (Virga) komt er niet.

Een fotostop, in de hoop nog wat bliksem te zien.

Chaotische buienlucht in de avondschemering

Op een 'Dirt road' nog een laatste stop voor de zonsondergang.

Bert spot hier nog een windhoosje (???).

Mooie kleurcontrasten met de fisheye.

Toch nog een aardige afsluiter van een teleurstellende dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten