Zondag 3 juni (chasedag) - van Norman, OK naar Liberal, KS (432 miles / 691 km)

Morning everybody! Gisteren vertelde Charles dat we richting Kansas zullen vertrekken en iedereen om 10:00 uur (gegeten en al) moet klaarstaan bij de bussen. Om 08:00 uur gilt de wekker weer en een uurtje later ontbijten  we in de naastgelegen Golden Corral . Omdat we een goede plaats in de grote bus willen, besluiten we om alvast onze tassen op de bank direct achter George en Charles te zetten, om zo deze beste plekken de ‘claimen’. Een trucje dat altijd goed werkt ;-). Charles en George bepalen aan de hand van internetweerkaarten en inzicht, de route de de tour kist. Het is dus eigenlijk d ebeste plek als je hun besluitinfo wilt, want je zit direct achter ze in de bus! Iedereen is natuurlijk vrij om een eigen plek te kiezen en er zal misschien wel onderling geruild gaan worden. Als we rond 11:00 uur vertrekken, nemen we eerst nog afscheid van de Tour2-mensen. En we delen Ian, Mark, Cherryl en Nathan mee dat op 7, 8, en 9 september de Stormjagersreunie zal plaatsgrijpen en wel in de garden van Boelie. Simon, de UK-chasegroep is dus op de hoogte en ze proberen zeker allemaal te komen!

Dan is er de dagelijkse ochtendbriefing van George. Er ligt dus een groot hogedrukgebied over de Plains,maar in west-Kansas wordt enige activiteit verwacht en er is zelfs een ‘5% Risk Area’ uitgeroepen door de SPC (Storm Prediction Center in Norman, OK). Een belangrijk ingrediënt voor buienontwikkeling is de CAPE (Cumulative Available Potential Energy), die voor de energie moet zorgen om eventuele supercells te doen ontwikkelen. Dan is er de CAP. Dit is de temperatuur-inversielaag (een soort van dak) dat voorkomt dat buien kunnen doorstoten tot supercellformaat. Het is belangrijk om deze goed in de gaten te houden, want dit kan de chasedag maken of breken. Het is altijd een dagelijkse weerstrijd tussen de CAPE of de CAP. Breekt de CAP (en er is voldoende CAPE aanwezig), dan kunnen zich er een of meerdere supercells vormen en dan is er een grotere kans op een tornado. Via de internetlaptop in de bus, kan Charles vele kaarten opvragen die de waarden van zowel de CAPE als de CAP laten zien, en zodoende de kans op buien aangeeft. Vandaag ziet het er in eerste instantie naar uit dan in west-Kansas de beste weerkaarten liggen.

Om 11:00 uur rijden we daadwerkelijk weg richting noord en is de tour officieel begonnen. Na een uur of twee rijden krijgen we opeens heel andere weerkaarten binnen, want een update van de SPC laat een 5% kans in Oklahoma zien  en besluiten we bij een Route 66 tankstation te tanken en overleggen. Het ‘Target Area’ is dus plotseling in Oklahoma, waar we net vandaag kwamen! Hoe veranderlijk kan en weer (en dus de verwachting) zijn! Dus het noorden maakt plaats voor het westen en we draaien om. Chasersgezegde: ‘’No, we’re not chasing, it’s just a U-turn!’’ Inmiddels is het 13:30 uur en is de  blauwe lucht is voor 95% met een chaotische wolkenlucht veranderd, maar zeker niet dreigend. Er kan nog van alles gebeuren,zelfs in een 2% Risk Area, zoals zoveel is gebeurd. In de afgelopen Tour2 was het ook het geval met de gave tornado van 29 mei in Piedmont, OK.

Na een uur stoppen we in Alva, OK en het wachten kan beginnen. In een dikke 32 graden Celsius eten we bij een Cenex-benzinestation in de schaduw een ijsje met water en nog wat ijsjes en water. De temperatuur is voldoende hoog voor een goede convenctie. De ‘Dry line’ (grensgebied tussen de droge lucht in het westen en de vochtige lucht in het oosten) ligt even ten westen van ons, in Kansas. Rond 16:00 uur zien we in het zuidwesten wat kleine Cumuli ontstaan en Charles besluit het erop te wagen. Op de radar blijkt er een aardige cel te ontstaan en via Woodward, OK komen we binnen een uur bij de enorme cel met een aambeeld als een pannenkoek aan. De cel ziet er prachtig uit met veel ingrediënten van een supercell en een verplichte fotostop is een feit. George dirigeert ons naar een veld met de typische ronde hooibalen en we maken een serie mooie platen. Roelof maakt een pano en Bert haalt zijn fisheye uit het vet, want het giga-aambeeld beslaat zeker de halve hemel!

We rijden verder en helaas gaat na een uur de meeste pit eruit, vooral omdat er te weinig vocht aanwezig is. De bui is ook niet ‘Tornado Warned,’ want de rotatie ontbreekt en het ziet er zelfs naar uit dat hij spoedig zal uitsterven. Maar er is toch een laatste stuiptrekking te zien in de vorm van een kleine  ‘Cork screw’ –draaing met zelfs een korte ‘funnel’ ernaast. Na een derde stop besluiten we om verder te rijden, op zoek naar een hotel voor de nacht. Het is inmiddels 19:00 uur geworden en Charles heeft moeite om op zondag nog iets te vinden dat 10 kamers vrij heeft. Vooral omdat in dit gebied geen bereik van zijn mobiel te vinden is! Maar om 21:00 uur heeft hij toch nog beet en we rijden  naar Liberal City, KS. Om 22:00 uur doen we Applebee’s aan voor het verlate avondeten. Om 00:20 uur belanden we alsnog in onze Super8 hotel en selecteren we even de foto’s van de dag voor onze blog. Wat we allemaal voor jullie over hebben! ;-) We besluiten dat het te laat wordt en rond 00:40  uur duiken we uiteindelijk onze bedden in met een onverwacht gave eerste chasedag achter de rug. Morgen en overmorgen zijn waarschijnlijk ‘Travel days’ naar het hoge noorden, want in Okla en Kansas is vooralsnog geen activiteit genoeg ivm hogedruk. We will see…

Tour2 meets Tour3...

De grote tourbus waarin wij ons plekje hebben 'geclaimd'.

Direct achter Charles (l) en George kun je alles goed volgen.

We zijn op weg naar Kansas.

In Alva, OK wachten we een paar uur.

Een Beatle-shopper?

In noord-Oklahoma zitten we op de lange Interstate West.

De eerste zwakke buien liggen niet in ons 'Target Area'.

We richten ons op deze cellen ten westen van Woodward, OK.

Roelof filmt de prachtige aambeeldwolk door de voorruit.

De Cumulonimbus past nog maar net in Roelofs 10 mm lens.

De 8 mm fisheye van Bert blikt ook door de voorruit.

Links van de bui is het 'Inflow' gebied met wat Cumulus.

De 'Independance'-bui heeft een fantastisch mooi uiterlijk!

Een brede panorama van Roelof in het hooibalenveld.

De bui op radar geeft heel even flinke hagel (niet gezien).

De uitstervende fase laat nog een zwakke LP-vorm zien.

Voor maar 10 seconden is er een roterende 'Funnel' te zien.

Ook deze uitzakking is na een half uur alweer verdwenen.

De regen is even heftig en zorgt voor verkeersoverlast.

Er is wel wat onweer, maar vooral in de bui zelf.

Zonsondergang om 21:00 uur vanuit de bus.

Charles heeft een eigen oplossing tegen zijn verkoudheid.

Met onze schaduw op weg naar  de Super8 in Liberal, KS.